Epernonbunker
Deze Duitse bunker maakt deel uit van de ‘Brabant-Linie’. Eind oktober 1917 valt het zuidwesten van Merkem in handen van de Fransen, terwijl het noordoostelijk deel in Duitse handen blijft. De Duitse bunker bij “Ferme Epernon” wordt ook ingenomen. Op 11 november lossen de Belgen het Franse leger af. Het gebied is door artillerie en regenweer in een moerassig kraterveld herschapen. De Belgische troepen verschuilen en verdedigen zich in en rond enkele in puin geschoten hoeves, zoals hoeve ‘Epernon’. In november 1917 heroveren de Duitsers twee Belgische vooruitgeschoven posten, namelijk ‘Petit-Fils’ en ‘Epernon’. De Belgen van de 19de linie ondernemen op 28 november 1917 een tegenaanval. De Duitsers geven de ‘Epernon’-bunker echter niet zomaar op. De 34-jarige adjudant Jean Taymans, die de aanval leidt, krijgt een kogel in het hoofd nadat hij al door kogels getroffen is in de schouder en de hartstreek. Kort daarna blazen de Duitsers de bunker op wanneer de site wordt ingenomen door de Belgen. Hierdoor geraakt het lichaam van Jean vermist. Eind 1917 komen zijn broers Paul, Pierre en Charles ter gelegenheid van de herdenkingsmis opgedragen aan hun broer voor een laatste keer samen in de kerk van Oostvleteren. Enkel Paul overleeft de oorlog. Het lichaam van Jean wordt nooit gevonden. De familie Taymans verliest drie broers die sneuvelen voor hun vaderland: Pierre in Woesten, Jean in Merkem en Charles in Torhout. In Oostvleteren wordt een familiegraf voor de Taymans opgericht, waar de broers en andere familieleden worden bijgezet. Oostvleteren is namelijk de laatste plaats waar de vier broers nog samen waren. Door dit familiegraf wordt niemand van de familie begraven in bezet gebied. De familie schenkt een glasraam met de beeltenis van de drie broers aan de kerk van Oostvleteren. Na de Eerste Wereldoorlog koopt de familie Taymans de grond met de restanten van de Duitse bunker 'Epernon'. In 1934 wordt een bronzen plaat aangebracht ter herinnering aan adjudant Jean Taymans. Tijdens de Tweede Wereldoorlog verdwijnt deze bronzen plaat (waarschijnlijk als schroot verkocht). Het gemeentebestuur vervangt de plaat later door een hardstenen plaat. Jaarlijks komt een afvaardiging van het 19de Linieregiment samen met de familie om Jean Taymans te herdenken. 
